اغلب گمان می کنیم که فقر همان بی پولی است. اما در واقع نمی دانیم فقر چیست یا فقیر چه کسی است؟

اگر نمی دانید که فقیر چه کسی است؟ یا فقر چیست باید بدانید که فقر، گرسنگی و یا بی پولی نیست. فقر عریانی هم نیست. فقر نداشتن پول هم نیست.  

فقیر چه کسی است ؟ بیایید نگاهی نو به مفهوم فقر بیاندازیم تا بفهمیم فقیر چه کسی است؟

فقر یعنی “نداشتن”، اما آن نداشتن “پول” نیست.  فقر یعنی “داشتن” ولی “فقیرانه” زندگی کردن.

فقر یعنی از خوشبختی دیگران شاد نشدن. فقر یعنی با وجود داشتن پول و سلامت، همچنان حریص بودن.

فقر یعنی ندانستن، نخواستن و سرانجام نتوانستن.

فقر یعنی خود را بی نیاز از دانستن پنداشتن. فقر یعنی کتاب نخواندن.

فقر یعنی با نخواستن در پشت نقاب دنیاگریزی کوتاهی ها و کاستی های خود را پنهان کردن.

 فقر یعنی بازیافت کتاب و روزنامه برای تهیه خمیر کاغذ. فقر یعنی تخریب طبیعت برای کسب لذت، رفاه و آرامش خود.

فقر یعنی ریختن زباله در کوچه و خیابان. فقر یعنی همواره همرنگ جماعت زندگی کردن.

فقر یعنی مانع رشد دیگران شدن. فقر یعنی حقوق دیگران را رعایت نکردن.

فقر یعنی به هر قیمتی به دنبال پول رفتن. فقر یعنی به صورت مشروط به دیگران مهر و محبت کردن. 

فقر فقط فقر اقتصادی نیست، فقر فکری، فقر روحی، فقر فرهنگی، فقر ارتباطی و طیف گسترده ای از نداشتن ها و نخواستن هاست.

فقر یعنی بارها اشتباهات قبلی را تکرار کردن.

فقر، بیشتر از آنکه یک اتفاق بیرونی باشد، یک مدل ذهنی است. مدل های ذهنی، عینک‌هایی هستند که ما به چشم می‌زنیم و با آنها دنیا را می‌بینیم. آنچه تفاوت‌های ما را می‌سازد، قبل از تفاوت دانش و استعداد، تفاوت نگرش و مدلسازی هایی است که ما از دانش و تجربه‌های قبلی خود و از شنیده‌ها ودیده‌های دیگران انجام می‌دهیم.

گهگاه می شنویم که فقر را وسیله ای برای رستگاری فرد از دغدغه دنیا می دانند. با این حال، در اغلب ادیان آسمانی از جمله دین اسلام، هرگز فقر به هر معنی و برداشت تایید نشده است. 

فقیر حتى در وطنش غریب است حضرت علی(ع)

فقر مرگ بزرگ تر است. حضرت علی(ع)

نزدیک است که فقر انسان را به مرحله کفر برساند. حضرت محمد(ص)

و کلام آخر یادآوری این جمله که: فقیر کسی است که دارد، اما فقیرانه زندگی می کند.