عشق یا احساس تعلق به کسی همیشه با نیش و نوش خودش همراهه، وقتی که دور هستیم و نرسیدیم نیش دوری دوری میخوریم اما در دلمون شوق رسیدن داریم، این یعنی نوش نیش، شوق رسیدن در زمان دوری، دوری همیشه با خودش شورها و شوق هایی به همراه داره که تلخی ها و سختی های دوری را قابل تحمل تر می کنه
وقتی که به خواسته خودمان رسیدیم، شیرینی رسیدن را تجربه می کنیم که با خودش هراس جدایی به همراه داره، این یعنی نیش نوش، هراس از جدایی پس از رسیدن، رسیدن و وصل همیشه با خودش تلخی ها و هراس هایی به همراه داره که شیرینی رسیدن را کمرنگ می کنه

وقتی از بازی ذهنی رسیدن و جدایی رها بشیم نوش نیش و نیش نوش برای ما رنگ دیگری خواهد داشت. عشق یعنی وقتی از هم دور هستیم دلتنگ باشیم اما از درون تجسم لحظه های خوب باهم بودن را تجربه می کنیم، و وقتی نزدیک هم هستیم می دونیم که باید مراقب عشق باشیم و بذر و نهال عشق را همیشه آبیاری بکنیم تا مبادا خزان زودهنگام جدایی اون را پژمرده بکنه!